wyposażenie niemieckie

Alianckie wyposażenie

Sherman vs Tiger

czesc 1: http://www.youtube.com/watch?v=timWLgwZwuM
czesc 2: http://www.youtube.com/watch?v=z85abmdtEks
czesc 3: http://www.youtube.com/watch?v=NxlKdbNkP3A

Wynalazki zastosowane w czołgach podczas desantu

Artykuł o grupie konspiracyjnej która oszukała wywiad niemiecki

http://wiadomosci.onet.pl/1611970,1292,1,dobre_duchy_aliantow,kioskart.html

Desant aliantów na wybrzeżu Normandii

O godz. 6.30, przy wsparciu lotnictwa i artylerii, zaczęły lądować pierwsze jednostki.

150 tys. żołnierzy pierwszego rzutu skierowało się na ponad trzech tysiącach barek desantowych ku pięciu sektorom wybrzeża.

Amerykanie utworzyli przyczółki na plaży "Utah" oraz "Omaha", na której doszło do najcięższych walk. Natomiast Brytyjczycy i Kanadyjczycy przyczółki: "Gold", "Juno" i "Sword".

Siły niemieckie w Normandii były zbyt słabe, by skutecznie przeciwstawić się inwazji, ale lokalna obrona poszczególnych plaż zdołała zadać aliantom poważne straty.

W sumie z pierwszego rzutu operacyjnego zginęło około 2,5 tys. żołnierzy, a 8,5 tys. zostało rannych.

Jednak zanim zakończył się "najdłuższy dzień" 6 czerwca, na ziemi francuskiej było już 75 tys. żołnierzy brytyjskich i blisko 58 tys. amerykańskich. Do liczby tej należy dodać jeszcze ponad 20 tys. brytyjskich i amerykańskich spadochroniarzy.

Najistotniejsze dla powodzenia operacji okazało się panowanie sprzymierzonych w powietrzu. Wyniszczona wcześniejszymi walkami z aliantami Luftwaffe była nad normandzkimi plażami praktycznie niewidoczna.

Do 12 czerwca siły z poszczególnych pięciu plaż zdołały utworzyć wspólny przyczółek mający 100 km szerokości i 30 km głębokości, obsadzony przez 330 tys. żołnierzy z 54 tys. pojazdów.

Niemieckie dowództwo nie podjęło kontrofensywy na większą skalę, krępowane przekonaniem A. Hitlera, że desant w Normandii to jedynie wybieg taktyczny, mający odwrócić uwagę od przyszłego głównego lądowania w rejonie Calais. Dlatego większość spośród 58 stacjonujących we Francji niemieckich dywizji skoncentrowano na północny wschód od Paryża.

Desant wojsk spadochronowych

Brały w nim udział trzy dywizje: dwie amerykańskie - 101 i 82 Dywizja Powietrzno-Desantowa oraz jedna brytyjska: 6 Dywizja Powietrzno-Desantowa. Dwie z nich - l0l i 82 - rozpoczęły 6 czerwca, tuż tuż po północy, lądowanie za plażą Utah na zachodnim skrzydle. Celem 101 dywizji zdobycie wylotów szos na groblach rejonie, gdzie teren był podmokły. Zadaniem 82 był desant w głębi lądu i zabezpieczenie flanki przed odwetem Niemieckim - oczyszczenie pola po obu stronach Merderet, między Saint Mere Eglise a Pont l'Abbe.
Brytyjska 6. Dywizja Powietrzno-Desantowa lądująca na wschodnim skrzydle miała za cel zająć i utrzymać mosty na przeprawach oraz na kanale Caen, a także wysadzić mosty na rzece Dives (celem osłony skrzydła) oraz zaatakować dużą baterię artylerii w Merville.
Problemem był brak doświadczenia
u pilotów, którzy siedzieli za sterami samolotów transportujących spadochroniarzy. Spowodowało to bardzo duże rozproszenie żołnierzy (101 Dywizja po wylądowaniu liczyła około 1100 żołnierzy, a powinna 6600), wielu z nich dostała się pod bezpośredni ostrzał, zginęli w ostrzale przy lądowaniu lub zabłądzili w nieznanym terenie. Pomimo tego faktu, wszystkie postawione przed spadochroniarzami cele zostały osiągnięte i utrzymane aż do nadejścia posiłków.
Lądowanie wojsk sprzymierzonych na plażach Normandii podzielono na 5 rejonów. Każdemu z nich przyporządkowano jedną, określoną osobnym kryptonimem, plażę. Każdy z tych rejonów był uzależniony i współpracował z innymi, tak więc niepowodzenie w jednym z rejonów mogło zaważyć na całej operacji.

Siły niemieckie

Dowódcą wojsk niemieckich w 1944 roku we Francji był Gerd von Rundstedt. Wojska niemieckie na zachodzie były podzielone na dwie grupy armii:
■Grupa armii B: w skład grupy wchodziła 7. i 15. armia oraz 88. samodzielny korpus; grupa ta stacjonowała w północnej Francji, a także w Belgii i Holandii. Grupą tą dowodził Erwin Rommel,
■Grupa Armii G: w skład wchodziła 1. i 19. armia, stacjonowała na południe od ujścia Loary (południe Francji). Grupą tą dowodził generał Johanes Blaskowitz.

Niemcy w rejonie lądowania mogli przeciwstawić 45 dywizji, ustępującym uzbrojeniem i środkami transportu. Lotnictwo niemieckie w Europie Zachodniej (tak zwana 3 Flota Powietrzna) liczyła około 500 samolotów. Niemcy ustępowali sprzymierzonym dwukrotnie pod względem liczebności wojsk i siły uzbrojenia jak również liczby samolotów — blisko dwudziestokrotnie.

Siły aliantów

Siły amerykańskie:
 1. dywizja piechoty (1st Infantry Division) -> plaża Omaha
 4. dywizja piechoty (4th Infantry Division) -> plaża Utah
 29. dywizja piechoty (29th Infantry Division) -> plaża Omaha
 90. dywizja piechoty (90th Infantry Division)
 82. dywizja powietrzno-desantowa (82nd Airborne Division) -> plaża Utah
 101. dywizja powietrzno-desantowa (101st Airborne Division) -> plaża Utah
 2. batalion Rangers (2nd Ranger Battalion) -> plaża Omaha
 5. batalion Rangers (5th Ranger Batallion) -> plaża Omaha
Siły brytyjskie:
 3. dywizja piechoty (British 3rd Infantry Division) -> plaża Sword
 6. Dywizja Powietrzno-Desantowa (British 6th Airborne Division) -> plaża Sword
 50. dywizja piechoty (British 50th Infantry Division) -> Plaża Gold
Siły kanadyjskie:
 3. dywizja piechoty (Canadian 3rd Infantry Division) -> Plaża Juno

Żołnierze amerykańscy, ich pojazdy i uzbrojenie były dostarczane do Wielkiej Brytanii - drogą morską przez Atlantyk - przez ponad dwa lata, ta operacja zaopatrzeniowa nosiła nazwę "BOLERO". Wyobrażenie dostarczonych sił potęgują liczby:
 13000 samolotów w tym:
 11000 myśliwców i bombowców,
 2300 samolotów transportowych
 oraz 3500 szybowców,
 flotę stanowiło 4300 jednostek:
 1200 okrętów zdolnych do walki z nieprzyjacielem,
 1600 okrętów transportowych,
 4000 łodzi desantowych,
 ok. 200000 żołnierzy (37 dywizji).

101 airborn ,,anioły wojny"

Zdjęcia z dnia ,,D"

Mapy taktyczne desantu

Dzień ,,D"

Przemówienie prezydenta USA, przygotowanie do ofensywy

Konspekt: Lądowanie wojsk alianckich w Normandii

Temat: Lądowanie wojsk alianckich w Normandii.
I. Cele ogólne:
- uczeń zna przebieg alianckiego desantu w Normandii w „Dniu D”
- uczeń rozumie znaczenie operacji Overlord dla losów II wojny światowej
II. Cele szczegółowe:
W wyniku przeprowadzonej lekcji uczeń:
- zna cele i przebieg operacji Overlord
- potrafi wskazać na mapie Normandię i plaże na których doszło do desantu
- zna nowinki techniczne jakie zastosowano w tej operacji
- potrafi wymienić choć kilka rodzai broni używanych przez aliantów i Niemców
- potrafi scharakteryzować Shermana i niemieckiego PzKpfw VI (Tygrysa) pod kątem szans w konfrontacji tych pojazdów ze sobą
- dostrzega znaczenie wkroczenia aliantów do Francji dla losów wojny
- widzi wpływ szyfrantów i konspiratorów na sukces operacji Overlord
Metody dydaktyczne: pogadanka, praca z komputerem i Internetem, opis słowny, prezentacja multimedialna

I. Czynności organizacyjno-porządkowe.

Przywitanie z uczniami.

Sprawdzenie obecności.

II. Uświadomienie celów lekcji, podanie i objaśnienie tematu.

Włączenie filmu zawierającego przemówienie prezydenta Eisenhowera i zdjęcia lotnicze pokazujące Normandie i desant na plaże.

Pytanie do klasy co przedstawia film i o czym mówi prezydent.

III. Opracowanie nowego tematu.

Omówienie roli włączenie się Stanów Zjednoczonych do wojny i wpływu tej decyzji na dalsze losy wojny.

Włączenie filmu przedstawiającego desant na plaże Normandii oraz lotniczy 101 dywizji powietrzno desantowej.

Omówienie celów bojowych operacji oraz pierwszych działań w północnej Francji posiłkując się mapami wyświetlanymi przez rzutnik, opisem dnia D i zdjęciami sytuacyjnymi.

Włączenie filmu przedstawiającego wyposażenie armii amerykańskiej i niemieckiej. Powiedzenie kilku słów o broni jaką dysponowały obie siły konfliktu. Posiłkowanie się przy tym zdjęciami broni.

Obejrzenie filmu przedstawiającego shermany i „tygrysy” oraz innowacje w nich stosowane.

Rozmowa na temat czynników jakie spowodowały tak wielki sukces operacji.

Wspomnienie o fałszowaniu co do domniemanego miejsca ataku.

Odczytanie artykułu z Onetu dotyczącego grupy konspiracyjnej ze Stanów Zjednoczonych.

IV. Rekapitulacja pierwotna.

Powtórzenie wiadomości zdobytych na lekcji.

Po skończonej rekapitulacji pożegnanie się z klasą.